Een tijdje geleden zag ik op Facebook dat Sascha bezig was met het schrijven van een boek. Ik ken Sascha via mijn stamkroeg: zij kwam daar wel eens met haar sport- en cultuurverenigingen borrelen. “Nimmermeer” is het resultaat van haar minor Creatief Schrijven, en ik heb dagelijks kunnen volgen hoe ver ze was, waar ze tegenaan liep, waar het boek over zou gaan en wat de achterliggende thematiek was. En natuurlijk werd ik daar ontzettend nieuwsgierig van!
Nimmermeer is een post-apocalyptisch verhaal: onze huidige klimaatcrisis heeft tot de Grote Hongersnood geleid, en de overgebleven bevolking heeft een min of meer middeleeuwse levensstijl kunnen oppakken nadat meer dan 90% van de wereldbevolking is omgekomen.
Puck, de hoofdpersoon, moet een lange reis over de bergen maken om een recept voor een levensreddend medicijn te krijgen van een bevriende arts, om het enige familielid Sam te kunnen redden. In 130 pagina’s reis je met Puck mee op dit heftige avontuur.
In eerste instantie wilde ik dit boek kopen, maar toen ik haar vertelde dat ik erover wilde bloggen, besloot Sascha om het me cadeau te doen.
Fact file
Titel: Nimmermeer
Auteur: Sascha Fleurbaaij
Uitgever: In eigen beheer uitgegeven, gedrukt door Pumbo.nl
Taal: Nederlands
Eerste druk: Januari 2019
Genre / keywords: post-apocalyptisch, fantasy, quest, familieliefde, ziekte, maatschappijkritiek, reis
Aantal pagina’s: 130
ISBN: 978-90-829-7390-7
Plot
Puck, boodschapper van beroep, krijgt onderweg een bericht te horen dat ‘ij direct naar huis moet komen. Sam, het enige familielid, ligt op sterven. Sam is arts en stuurt Puck met een missie op een lange reis door de bergen naar het noorden: ‘ij moet een recept voor een levensreddend medicijn vinden bij een bevriende arts.
Onderweg zit het Puck niet mee: verraad, berovingen, en de tocht door de bergen is vele malen zwaarder dan gedacht – en onervaren als ‘ij is, is Puck nou niet bepaald goed voorbereid.
Mijn leeservaring
Het eerste wat opvalt aan het boek, is dat Sascha twee grote, actuele issues heeft laten evolueren tot een essentieel onderdeel van de achterliggende geschiedenis en cultuur van haar verhaal: de klimaatcrisis en de genderdiscussie.
De klimaatcrisis is uiteindelijk door menselijke hoogmoed, hebzucht en onverschilligheid uitgelopen op de Grote Hongersnood. 90% van de wereldbevolking is gestorven, er is veel kennis verloren gegaan, en men is terug bij een min of meer middeleeuws niveau van leven, maar dan wel deels met moderne kennis.
Verder is het boek genderneutraal geschreven: in plaats van hij/zij gebruikt Sascha consequent ‘ij. In het begin gaat dat gepaard met ook genderneutrale namen zoals Puck, Sam, Tau en Marijn. Maar tegen het einde, hoe noordelijker Puck komt, hoe meer typisch mannelijke en vrouwelijke namen er verschijnen, zoals bijvoorbeeld Elizabeth.
Puck zelf voelt voor mij trouwens als een meisje – dit komt door een paar subtiele aanwijzingen in het verhaal. Maar het mooie is dat het voor het verhaal helemaal niet uitmaakt wie er man of vrouw zijn.
Aan de ene kant had ik het wel cool gevonden als ze die genderneutraliteit had doorgetrokken, aan de andere kant kan het ook een subtiel cultuurverschil zijn met de andere kant van de bergen.
Het boek leest lekker weg, en omdat Puck bijna het hele verhaal alleen is, krijg je ook een kijkje in de gedachtenwereld: herinneringen, geschiedenislessen, alle verveling maar ook alle emoties tijdens de tocht.
Op ongeveer driekwart van het boek ben je als lezer de wanhoop nabij: er zijn dan zoveel nare dingen gebeurd en Puck is nog niet eens voorbij de bergen! Maar het overgebleven deel van het boek is schrikbarend dun, en je gaat je echt afvragen of Puck het einde van de reis wel haalt, of ‘ij op tijd terug kan komen om Sam te redden, of het überhaupt zin heeft om terug te gaan en of dat eigenlijk wel mogelijk is.
Verder zal ik niet teveel spoilen, alleen dat het boek een onverwacht einde heeft en je op de allerlaatste bladzijde eindelijk de betekenis van de titel te weten komt.
Nimmermeer is hier te koop:
Disclaimer: Ik heb dit item gekregen om over te bloggen. Natuurlijk probeer ik dat zo min mogelijk mijn mening te laten beïnvloeden. Ik streef er altijd naar om een eerlijk en inspirerend artikel te schrijven.